Een labyrint – één weg

In tegenstelling tot een doolhof kent een labyrint maar één pad. Dit pad staat symbool voor je levensweg. Soms heb je het gevoel dat je er bijna bent, om even later te merken dat je juist verder van het midden verwijderd raakt. Als je je in vertrouwen over kunt geven aan de beweging van het pad, kan dit ook rust, stilte en focus geven.

Het labyrint

Het labyrint is unicursaal: het is één pad dat zich naar een centraal doel kronkelt. Een labyrint wordt vaak verward met het doolhof. In een doolhof kun je verdwalen; er zijn kruisingen en doodlopende wegen.

Een labyrint is een universeel symbool, d.w.z. dat het over de hele wereld voorkomt. In vele culturen en tijden zijn mensen erdoor gefascineerd geraakt en hebben ze labyrinten gekrast, getekend, gebeiteld, uitgehold, gebouwd, gelegd, geplant….

In veel kathedralen werd in de Middeleeuwen een labyrint op de kerkvloer aangebracht. Het stond symbool voor de levensreis van een Christen. Pelgrims volgden die weg in gebed, als een symbolische reis naar Jeruzalem, waar je in die dagen moeilijk echt heen kon reizen. Ook bij allerlei levensmomenten en gebeurtenissen als doop, belijdenis of Goede Week, werd het labyrint gelopen of zelfs gekropen. Het labyrint in de kathedraal van Chartres, hier op een oude prent, heeft 11 omgangen.

Linken over dit onderwerp naar andere pagina’s:

Het verschil tussen een doolhof en een labyrint

Wikipedia: ‘De oudste vorm van de doolhof, het labyrint, heeft maar één gang, waarin diegene die loopt vanzelf wordt begeleid naar het eindpunt.

De oudste gedateerde afbeelding van een labyrint komt uit Pylos, Griekenland en is 3.200 jaar oud. Afbeeldingen van vergelijkbare leeftijd komen voor op rotstekeningen in het gehele Middellandse Zeegebied.

Klassieke labyrinten kunnen vierkant of rond zijn, maar de constructie volgt een vast patroon. Koning Minos sloot volgens de legende de monsterlijke zoon van zijn vrouw, de Minotaurus, op in het Labyrint. Dankzij de Draad van Ariadne kan de held Theseus, nadat hij het monster heeft verslagen, uit het labyrint ontsnappen.

Opvallend is dat alle oude afbeeldingen een eenpadig labyrint weergeven. Volgens Herodotus was het labyrint van koning Minos gebaseerd op de dodentempel van de Egyptische farao Amenemhat III bij Medinet El-Fajoem.’