45. Wildemanskruid / Pulsatilla vulgaris 

Algemeen

De Latijnse vertaling van Pulsatilla is geruststellender: pulsata = aangeslagen geluid.

Niet alleen de paarsblauwe klokken maar ook de zaadpluizen van Pulsatilla vulgaris zijn decoratief. Wildemanskruid bloeit in de periode maart-april met anemoonachtige bloemen.

Oorspronkelijk komt wildemanskruid uit Oost-Europa. Op kalkrijke weidegrond is de plant daar nog wel te vinden. In het stroomgebied van de Limburgse Maas en de Ardennen nog heel zelden. Vanaf Zweden tot diep in de Oekraïne is wildemanskruid tot de zestigste breedtegraad te vinden.
Twee soorten zijn er in het wild: Pulsatilla patens en Pulsatilla vulgaris. Alle gekweekte vormen stammen af van Pulsatilla vulgaris.

Tijdens de bloei wordt wildemanskruid bezocht door hommels en bijen, die voor bestuiving zorgen. Zijn de bloemen bevrucht, dan vormt zich in de bloembodem een nootachtige vruchtje omgeven door zijdeachtige lange haren. De wind zorgt voor verbreiding van de zaden.

Dit had eigenlijk de ‘alba’ moeten zijn (vergissing, wordt tzt gecorrigeerd).

 

 

 

 

‘Gebruik’

Giftig
Wildemanskruid is licht giftig.
Een extract op basis van alcohol is werkzaam tegen pijn en kramp, zet de nieren aan tot productie van urine (diureticum) en zet aan tot zweten.

 

 

Weetjes op een rijtje

• Familie          – ranonkelachtigen (Ranunculaceae)
• bloemkleur   – donkerpaars
• bloeitijd         – maart – april – mei
• hoogte            – 15 – 20 centimeter
• blad                 – groen
• wintergroen  – nee
• winterhard    – ja
• standplaats   – zonnig
• soort               – vaste planten
• Meer informatie op Wikipedia